کـاش میشـد عمـر خـود را هـدیه می دادم به او

شعری از میلاد عرفان پور که امام خامنه ای خواندند و گریه جانسوزی کردند:

ما سینه زدیم و بی صدا باریدند

از هرچه که دم زدیم، آنها دیدند

ما مدعیان صف اول بودیم

از آخر مجلس شهدا را چیدند

خطاب به حضرت آقـــــآ در جواب شعری خواندند:
 

از اَشک شما ارض و سما باریدند

بر آه شما اَنس و ملک نالیدند

گفتند همه ، فدای اَشکت آقــآ

تصویر شما را شهـدا بوسیدند

آقا خودتان حضرت خورشید هستید

از نور شما ستاره ها تابیدند

در مَجلس خوبان شهـدا هَم بودند

اَما همگان گرد شما چَرخیدند

از اَول و از آخر مجلس ، شهـدا

آقای جهان سید علی را چیدند